daphnedumoulin soul stories

SOULSTORIES 
How it all started, the story click here

SOULSTORIES

In this project I photograph people randomly in the streets all over the world.
I love these beautiful encounters. It makes me happy when people share their stories, their hopes and dreams. Dreams they never told someone else before or dreams they forgot about, and then, because of that short moment we met and made a portrait, they actually make a change in their lives. Just a ‘simple’ photograph seemed to make the difference.

It’s only for a few minutes, sometimes much longer that we share this sacred space, but the hidden gifts that come from this project are just as magical to both of us. Some stories I can share with you, most stories are far too intimate, so that might leave you with more questions than  answers.

Doc @ Santa Fe NM 2008 ‘I’ve lived on the streets since I was 16 years old. My father used to beat my mother up and one day I got so angry, I swore at him and just run away. Now I run Doc Tours’, and he points at his jacket with his hand covered with beautiful rings, the other hand holding a Dr Pepper.
daphnedumoulin_soulstory_lani

Lani @Maastricht heeft twee heel verschillende kanten. Lees haar verhaal hier

daphnedumoulin_soulstory_jessica

Jessica @Maastricht

‘Verwondering en nieuwsgierig zijn naar elkaar. Ik kan enorm geraakt worden door een wenkbrauwboog’ lacht ze. Jessica I can See You!

Haar verhaal lees je hier!

MY DREAM? EDUCATION, FREEDOM AND HUMANITY FOR ALL WOMEN IN MOROCCO

Davina @Maastricht | Ghana

You can be the change you want to see in the world

Haar SoulStory kun je hier vinden:

https://daphnedumoulin.com/you-can-be-the-change-you-want-to-see-in-the-world/

MY DREAM? EDUCATION, FREEDOM AND HUMANITY FOR ALL WOMEN IN MOROCCO

Megan @ Maastricht | Liège Belgium

‘I want to build an international trading company in Brazil.’ zegt Megan als we een stukje door het oude deel van Maastricht struinen. Het is druk met studenten en er ratelen fietsen over de klinkersteentjes die de stad zijn charme geven en waar ze trots op is.
We vinden een rustig plekje en strijken neer op een hardstenen deurdorpel. Mooi groen is de deur achter haar amberkleurige huid. Alleen het licht.. daar kan ik momenteel niet zoveel aan doen. Het moet maar.

Hoe kom je op dát idee, vraag ik me toch af.
‘The Netflix series Suits let me to have this dream.’ zegt ze enthousiast. ‘That was a big inspiration.
Dus begint ze aan een studie rechten in Maastricht omdat vrienden hier dezelfde studie doen.

My parents come from Congo. The colony, but I always... Curious what living a meaningful life means to Megan? Have a look at her whole SoulStory!

MY DREAM? EDUCATION, FREEDOM AND HUMANITY FOR ALL WOMEN IN MOROCCO

Hind @ Maastricht | Italy

If everything was possible, what would you do?

Well a big thing for me is Morocco. My parents are Moroccan, so I am too, but I feel privileged to be born in Italy.

The situation is not very good in the country of my roots, especially for women. There are regions and villages, like where my parents come from, with very closed minded people.

It is so weird to me that girls who are only 17 years old have to marry, don’t go to school, have no work because they don’t have qualifications as if they don’t have a purpose in life. They are humans too.  Meer..

Roma@Amsterdam Ik ben in het oerwoud opgegroeid. Letterlijk, vertelt ze, haar handen warmend aan de thee. Het was een wereld van ervaren en voelen. Met je blote voeten in de aarde, in bomen klimmen en al je zintuigen gebruiken. Mij kon je altijd in de natuur vinden en als ik eerlijk ben ligt daar nog steeds mijn hart. Haar dochtertje zit een stukje verderop op een veel te hoge kruk ijverig een tekening voor mij te maken. De schaatsen bungelen aan haar voeten. Zeven was ik toen ik voor het eerst sneeuw zag liggen en over ijs liep. Hier in Amsterdam. Ik herinner het me nog goed, het was magisch! Maar het was ook een erg verwarrende tijd want ik was afgesneden van mijn moeder en van mijn vertrouwde natuur. Hier waren geen bomen en groeide geen gras. Ik ging van warmte naar kou. Maar het contrast werd nog veel groter, want het gemis maakte dat ik niet meer wilde voelen. Ik ben op topniveau karate gaan doen. Dat is een sport waarbij je je gevoel moet uitschakelen dus dat kwam me goed van pas toen. Tja, zucht ze, ik verloor daarmee natuurlijk ook grip op mezelf en op de wereld om me heen, en om weer een beetje contact met die wereld te krijgen ben ik gestopt met topsport en ben ik natuurkunde gaan studeren. Haar verhaal lees je hier
daphnedumoulin soul stories
Sjaak@Den Haag Een klaptafel, een typemachine, twee stoelen en een vintage bord. De pop up dichter strijkt langs voetpaden neer en nodigt de voorbijganger uit tegenover hem plaats te nemen voor een ontmoeting en een gedicht. Daar moest ik natuurlijk meer van weten. Ik had hem al in de duinen zien zitten en later in het snelle voorbijgaan bij de paleistuin. Toen ik hem in de stad tegen het lijf liep raakten we aan de praat. Sjaak heeft psychologie gestudeerd en zijn hart ligt bij het maken van poëzie. Het raakt hem dat kunst maken vaak gezien wordt als iets dat je naast een 'echte' baan mag doen. Waarom zou je met je talent niet ook goed kunnen verdienen? En daar kon ik me helemaal in vinden. De afgelopen 5 maanden is hij daarom op straat, dicht bij de mensen te vinden en maakt hij gedichten. Het is in het begin gewoon spannend en er gaan allerlei redenen door je hoofd om het niet te doen en wat mensen wel niet zullen denken, maar daar moet je doorheen. Je moet jezelf laten zien, dan gaat het allemaal vanzelf wel rollen. Gewoon doen! Een bijzondere ontmoeting en een gezamenlijk verhaal. Hier vind je zijn gedicht. Prachtig!
Xiaomeng@Amsterdam | China This is my 14th stop on my trip around the world! I just had to go because I don't won't to look back being a grandma and regret not having done what I always dreamed of. So in March I decided to quit a good job and explore Australia where I met backpackers and people from all over the world who told me the most incredible stories and that made me think: why not go see all these other places and explore the world too? So I did! I don't plan, I just go where other travelers inspire me to go. I like the surprise that every day brings me. You never know what will happen so I dive deep into it and challenge my courage. It is not a normal thing for a Chinese girl to do by the way. And her eyes started glowing. Now I know what I can do and what I love to do, where before I only thought of what I could not do and what I hated. That is the gift this journey gave me. So these last seven months were about meeting people and the other eight, on my way back home I will visit them in their hometowns. And I plan to have Christmas in Melbourne. Wouldn't it be a special experience spending the holidays in summertime? I also want to learn how to be a good barista and business woman over there so I can open my own coffeeshop and make the best and most delightful coffee you ever tasted. Probable in China, yes, I'm a Chinese girl, there lie my roots. And she is quite for a moment. I'm so lucky, I'm free and I travel the world. Who would have thought..

Oscar@Malang 10 jaar oud

Een heftige soulstory van een moedig man over zijn kinderjaren in Indie. Over schuld, adoratie en verpletterende teleurstelling, nachtmerries en verboden verhalen tijdens de oorlog met de 'Jappen'. Je leest het hier

Stephany@Maastricht | Curaçao

Ik had een heel mooi en liefdevol gesprek met deze wijze vrouw en haar vriendin Naomi. Het verhaal volgt hier maar dit haal ik er graag even uit, want het is belangrijk.

‘Jullie hebben het in Nederland over integratie maar wat wij hier hebben ervaren is dat jullie niet integreren maar tolereren.’

Wauw.. dat was heftig om te horen en confronterend maar ik denk wel dat het waar is… ‘En dat komt doordat jullie zo bang zijn om te discrimineren.’ zegt Stephany terecht. Want dat ben ik helemaal met haar eens.

Op curaçao wonen we samen met meer dan 70 culturen en het is een heerlijke mix. Het voelt zo fijn aan. We spreken wel 4 tot 5 talen door elkaar. Niemand is bezig met waar de ander vandaan komt, maar de eerste vraag die je hier krijgt is toch altijd waar kom je vandaan. Het zou nooit in me opkomen om dat te vragen. Dat is namelijk niet waar het om gaat, het gaat om de persoon en gaandeweg het gesprek komt dat vanzelf wel ter sprake.
Oei dacht ik, daar maak ik me ook wel eens schuldig aan ook al bedoel ik het net goed en vraag ik het uit oprechte interesse. Toch?
‘Maar het onderscheidt en verbindt niet, die vraag’ zegt Stephany. ‘Het impliceert een wij en een zij.’ En dat is wel iets om bij stil te staan vind ik.

‘Weet je, op curaçao dragen kinderen op school een uniform. Daar zit wel wat in, in die gedachte. Iedereen is gelijk, je weet niet of iemand arm of rijk is en dat geeft een saamhorigheidsgevoel versus het individualisme dat je hier kunt voelen.
Uniek zijn is helemaal ok en anders denken is prima. Een gesprek voeren zoals dit, is al leuk ook al zie je de dingen op een andere manier.
En op het moment dat je het mooie in elke cultuur ziet, heb je ook een mooier en beter contact met elkaar. Dan zie je de mensen voor wie ze echt zijn. En uiteindelijk gaat het ook niet om waar je vandaan komt maar gaat het erom waar je je thuis voelt.’

Lumir@Scheveningen He stoot there with his bike, a bit lost, staring at the sea in front of him. The sun was going down already and I asked him for a portrait. He told me he was from the Czech Republic and lived in the Netherlands for 7 months now. He came here all alone without his family. It was hard to communicate with him because of the language, but he told me that he loves flowers, to bind and sell them. His dream in life: I keep that a secret! I really liked that.
Sofie@Maastricht Ik wilde vroeger altijd architect worden, ik was veel thuis en schilderde graag samen met mijn moeder. Maar er is iets veranderd. Ik wil er nu op uit, nieuwe mensen leren kennen, reizen, dingen ervaren, zien wat er allemaal in de wereld te doen is en ik wil graag iets betekenen voor anderen. Want dat maakt me gelukkig. Daarom ga ik het kleine Valkenburg, waar nooit echt iets te beleven valt verlaten om geneeskunde te studeren. Lekker naar Amsterdam! Ik denk dat ik daar wel kan vinden wat ik zoek. Even een totaal andere omgeving, alles nieuw. De toekomst ligt nog voor me en ik ga er iets moois van maken!
Henk @ Klein Welsden is a fine artist painter and feels very fortunate at the moment. His dream is that this feeling of abundance will stay in his future life.
Lulu from Botswana is student in Maastricht for a few years and a talented singer/songwriter. english version Lulu stond vol overgave te zingen voor enthousiast publiek. Ik had diezelfde dag besloten dat ik mijn soulstory project weer wilde oppakken en zij straalde zoveel moed en plezier uit dat het voor mij duidelijk was: haar zou ik vragen voor een soul verhaal. Al gauw bleek dat ik geen betere keuze had kunnen maken; ik geloofde eigenlijk niet meer echt in mijn project en had het al een jaar laten liggen ook al deed het me plezier om onbekenden te fotograferen en eenvoudige vragen als ‘wat zou je nu echt graag willen in je leven' en 'what makes your heart/soul sing’ te stellen. Ik was vergeten dat die vraag onvermijdelijk leidde tot boeiende en diepgaande gesprekken waarvan de impact onverwacht groot bleek te zijn. En niet alleen voor mijn modellen. Het raakte me diep om te horen dat mensen voor het eerst hun dromen hardop vertelden, of ten gevolge van een eenvoudig gesprek een lang gekoesterde droom gingen waarmaken. En dat bleek ook nu weer. Vervolg van het verhaal en hoe zij het beleefd heeft vind je hier
Sanaa from Jordan achieved all she dreamed of; to have a family, beautiful children and a PHD.
Sarah @ Noordwijk aan zee, living in the States. Is now trained as a facilitator in the heart IQ coaching, something she loves and what makes her really exited and happy. Connection from the heart, that’s what it is all about in life.
Philiberto@Las Vegas NM in 2008. This is where I basically live, he said. In my car and I have everything I need in here. Even this! And he pointed a gun at me. It is very dangerous over here. You can be save at the plaza, but that way up, I would not go if I were you. When I walked along the shops I saw holes in almost every window. Even around the plaza.
@Las Vegas NM in 2008. This girl was so courageous and her story was so sad at the same time.. Her bones could break so easily she regularly had to live miles away from her school and friends for a long time, just to heal her body again. Pooh, that really hit me.. but the wonderful thing is that she felt so special, just by being asked for a portrait. How simple things can be..
Mohamad en Hossam@Maastricht | Syria Ah, here we have to get off the train. Zei de man die zojuist naast me was komen zitten. We come from Syria. En hij knikte langzaam. And this is my son, he is blind. Wat zeg je dan in twee seconden?.. Dus ben ik met ze uitgestapt. How old are you? I am 48. Serieuze blik. And I am Kapper. I can cut your hair if you want. Met zijn hand klopt hij op zijn schoudertas. Oosterhout familiedorp staat erop. I have it here, I can do it now. A little bit shorter here and than some hairs from your eyebrows in this shape and a bit make-up.. maar ik vond het wel goed zo. Dan maar geen beauty queen dacht ik glimlachend. And this is my son Hossam, he is student Sociology but could not finish university. To dangerous. We need braille teacher for him, but nowhere in neighborhood here we can find. We live here in AZC. Yes, the two of us, just us. Family in Syria.. Toen ik hem vroeg of hij nog contact met ze kon hebben kon hij slechts gebaren en ik huilde zijn tranen met hem mee. You have big heart en er kwamen knuffels. Ze hadden geen vrienden hier in Maastricht. No one, no one.. if you say hello how are you, people only go grrrr.. waar had ik dat eerder gehoord, en nog geen week geleden... dat zet je toch aan het denken. Zelfs in het azc leven de families die overigens uit verschillende landen komen naast elkaar zonder bevriend te zijn. Just hello. Ik kwam er niet goed achter waarom dat nu zo was omdat de taal nog niet zo gemakkelijk liep. Al heb ik wel mijn vermoedens natuurlijk. Maar iedereen kookt zijn eigen potje op een kamertje van 2m bij nog wat met een piep klein raampje zonder uitzicht en dat was het. Dat ze in een voormalige gevangenis huizen zal hem niet ontgaan zijn... In de arabische cultuur is het heel moeilijk om een vrouw als vriend te hebben, dat kan alleen als je ook trouwt, dus dat was lastig, legde hij uit. Hoe het zat met mannelijke vrienden, daar kwam ik niet doorheen. No friends. Hossam neither. No friends. And I need a friend. Mijn god.. Vijf maanden Maastricht zaten er voor hun bijna op. We came from Heerhugowaard before. Very nice place, very very nice, people very friendly, not like here.. but in 3 weeks we get a house in Brabant. And than you can come and I cook for you. I am a very good cook. Your husband does not need to know. En ik moest lachen. Waar droom je van Hossam? De Nederlandse taal perfect te kunnen spreken en dan mijn studie af te maken. Ik wens het hem van harte.
daphnedumoulin_soulstory_Eric Meij

Jordi @Maastricht | Brazil

‘I’m traveling, backpacking’ zegt Jordi en het valt me op hoe zachtaardig zijn stem is en hoe zorgvuldig hij zijn woorden kiest om bij Eric iets te schrijven dat niet verkeerd overkomt. ‘I’m not good with plans and organization so I go with the flow.’ zegt hij met een lach.

‘I started my journey a year ago in Portugal. I don’t hitchhike, I work a bit, but I also have support. So an easy life, a chicken backpacker. Haha I’m not sure why I travel, I have a lot of answers but every day that changes. The easy answer is to know more about me. Yes, I’m looking to find myself but that is raining the wet.’ lacht hij. ‘That means that everyone can say that, so that is nothing new. Cliche!’ en hij lacht hard.

‘Well, not everybody is looking to find themselves, zeg ik, or is traveling a whole year to find out.’

‘Ok, good point. Yeah, of course I found a little bit, but I also think you don’t need to travel to find yourself. It can also be a sorrow to travel.’ En weer die vriendelijke lach. ‘But I meet a lot of people, I’m making friends, I discover new cultures and I’m trying to improve my english. Finally I can express myself, and in my heart I have a social life I can say.

My biggest dream is that everyone is living in good conditions, or good enough conditions to be human.’
‘It is beautiful to wish everybody the best but what do you wish for yourself?’ wil ik graag weten.
‘Ah, introspective. Uhm, I think it is important to do your things, to focus on what you want, just do what you need to do and to explore your senses. I want to reach more presence and more consciousness about my senses. Expressed by art for example. If you play music you have a good consciousness about listening’, legt hij uit als ik het niet helemaal begrijp.

‘I just try to love what I’m doing.’

Dat maakt me nieuwsgierig. ‘Are you a happy or a sad traveler?’ vraag ik voorzichtig. ‘Money is the word. It is easy to be a happy traveler when you have it. People say I’m happy, but I’m not that happy, I’m quite sad and melancholic, but people say I’m happy. But what is more important?’ denkt hij hardop, ‘what you are feeling or what you are feeling in relation to some reference? I think it is important to feel something in a connection, not in separation. So I’m happy.’ concludeert hij.

‘I’m happy to hear that, Jordi.’

‘I really appreciate your project’ zegt hij als we afscheid nemen. Een hug? vraagt hij. Tuurlijk. Even later komt hij gauw teruggelopen. ‘Je moet me nog vertellen over Eric, the guy I wrote about. What does he do?’ Jaha.. to be interested in somebody. Daar vraagt niet iedereen naar valt me op. Interesting.

Jordi loves to ‘talk with people, watch movies, read books, listen to music, to play soccer (sure I’m Brazilian!)’ lacht hij hard.

daphnedumoulin_soulstory_Eric Meij

Eric @ Maastricht

Ah, daar is Eric, collega uit een ver verleden. Jas open, wijdbeens, handen in zijn zakken. Zijn ogen dwalen over het vrijthof als ik hem vraag wat hij nog zou willen doen in zijn leven.

Gezond blijven, dat is wel het belangrijkste. Mmja.. wat nog meer… als alles mogelijk was.. Reizen… ik zou alle landen nog wel eens af willen gaan. Zegt hij rustig, bijna laconiek. Hij wrijft met duim en wijsvinger over zijn kin. Nadenkend.

Ja, dat zou ik wel het leukste vinden, reizen. Naar Azië, Australië. Op een motor, maar niet alleen. Zegt hij resoluut. Ik zie me niet in mijn eentje rondtuffen, dat wil ik dan wel met z’n tweeën doen. Culturen ontdekken, andere mensen ontmoeten, het eten proeven van daar, kijken hoe ze daar met dingen omgaan. Het hele gevoel daarbij eigenlijk. Wat mensen boeit, wat ze niet bezighoudt, wat ze gebouwd hebben, wat ze in het verleden hebben gemaakt, wat hun godsdienst is. Het gaat absoluut om mensen. Ik ben een mensen-mens.

Voordat hij wegsprint wil ik graag nog één ding van hem weten. En als ik vraag wat hij belangrijk vindt in het leven krijg ik een heel bijzonder en verrassend antwoord;

Nooit je roots vergeten. Vergeet nooit iemand waar je wat van geleerd hebt. Bij roots denk ik trouwens niet alleen aan familie, het is veel breder. Het kan iedereen zijn die je tegenkomt. Iemand die dichtbij je staat maar ook veraf. Maar dat vind ik heel belangrijk. En dat je wat je geleerd hebt ook weer doorgeeft aan je volgende generatie of je collega’s. Het is een soort spiegel in het leven zeg maar. Je kunt jezelf daarmee ontwikkelen maar dat is super belangrijk om daar altijd aan te blijven denken.

En wat ik zou willen doorgeven van wat ik geleerd heb? Sociaal zijn. Mmja… dat vind ik een moeilijke vraag, ik heb heel veel geleerd. Ruimdenkend zijn. Denk dat dát het is. Ja, ruimdenkend.

En dan springt hij gauw met een hand opstekend het theater weer in. Werk aan de winkel want de dansdagen komen eraan. Genoeg dingen om weer door te geven lijkt mij. Mooi!

Eric is geluidstechnicus

Wanneer ik oude foto’s van mezelf zie dan denk ik echt; wat was je toen mooi. Ja, dat was in de kuiventijd. Nu vind ik alleen mijn ogen nog mooi. Soms kijk ik in de spiegel en dan kijk ik naar die ogen. Ik zie dan een soort heftigheid die zegt; door, door door, je moet door! Ik denk niet dat dat goed is want dat maakt me nerveus. Ik lijk zo wel heel rustig maar van binnen….meer

Katja@Maastricht komt vol enthousiasme aanlopen want ze heeft zin in het project.
Dat haar foto een prachtige vrouw laat zien, dat wil ze nog niet echt geloven en dat de tuinbroek scheef zit vindt ze prima. Dat is allemaal niet belangrijk.

Als echt álles mogelijk zou zijn, zegt ze, dan zou ik een groot succesvol eigen evenementenbureau in het buitenland willen hebben. In Amerika bv, want daar bruist het en kun je de gekste dingen doen. Amerikanen dromen groots dus daar moet ik dan zijn.

En dan wil ik dat mensen naar mij toe komen omdat ze wilde ideeën hebben waarin geld geen enkele rol speelt en ik zorg dan dat het wordt uitgevoerd.

Ik vind het belangrijk om vrij te zijn en me niet te laten tegenhouden vertelt ze. Ik was al vroeg zelfstandig en op mijn 16e er al klaar voor om het huis uit te gaan. Het was allemaal veel te benauwend.

Ik ben niet snel tevreden en vind het belangrijk dat je je steeds verder ontwikkelt. Ik wil verder komen en niet settelen voordat ik weet wie ik zelf echt ben en wat ik wil. En reizen speelt daar een grote rol in, want dan leer je hoe je in het leven staat en wat je voor anderen kunt betekenen.

Ik wil graag dat iedereen het fijn heeft en mijn grootste angst is dat ik mensen die dichtbij staan kwets of verlies door een discussie of meningsverschil. Ik vind ruzie niet fijn.

Wat voor mij een betekenisvol leven betekent? Nou, vriendschappen zijn voor mij belangrijk en je merkt uiteindelijk vanzelf wie er met je meegaan maar echt op nummer één staat dat ik later een mooie baan heb waarmee ik goed verdien, op mijn plek ben, mijn familie gelukkig is en de liefde natuurlijk. Dat ik dit alles met mijn vriend kan delen.

Ja, zegt ze enthousiast haar schouders met een sprongetje ophalend. Dat is het!

Natascha @Maastricht | ’t Gooi

Met of zonder bril, vraagt ze. Laten we zonder doen zeg ik, dan kunnen we beter in je ogen kijken.

Je kijkt boos. Zie je dat? En ik laat haar haar portret zien. Ja, dat kan wel kloppen zegt ze. Ik bén ook boos. Hmmm… laten we daar maar even gaan zitten dan.

Mensen denken dat ik het gemakkelijk heb gehad, dat ik altijd alles in mijn schoot geworpen heb gekregen, maar dat is dus niet zo.

Natascha was 12 toen haar moeder een hersenbloeding kreeg en vervolgens MS. Een tijd waarin ze vroeg volwassen is geworden. Ik heb altijd goed over alles moeten nadenken en al vroeg voor het hele gezin moeten zorgen. Naast school en huiswerk kreeg ik ineens de moederrol toebedeeld en deed ik al het werk in huis.

Het was onmogelijk om het niet te doen want als ik er niet zou zijn geweest dan had niemand te eten en geen kleren aan zijn lijf en als ik mijn emoties met mijn moeder had gedeeld dan had ze nog meer op haar bordje gehad dan ze nu al heeft, vertelt ze.

Ik heb veel ernstige ziektes om me heen gezien en ik wil zo graag iets doen. Ik ben biomedische wetenschappen gaan studeren omdat het mijn grote wens is om alle ziektes de wereld uit te helpen.

Want dat is wat ik iedereen zou toewensen; dat ze gezonde mensen om zich heen hebben waar ze het fijn mee kunnen hebben. En daar wil ik hard aan werken.  

Familie en vrienden betekenen alles voor me, zegt ze. En het is zo frustrerend en het maakt me boos dat ik de kans niet krijg om aan de slag te gaan want ik ben nog steeds op zoek naar een baan.

Ja, ik denk wel dat wat ik heb meegemaakt bepalend is voor hoe ik nu in het leven sta. Mensen komen naar mij toe voor een luisterend oor, maar ik ben bv ook altijd bang als de telefoon gaat, want ik weet nooit welk nieuws er komt. Ik ben ook altijd alert, altijd lachen en wil vol voor dingen gaan. Ik ben een doorzetter, ga 100% voor wat ik doe en houd niet van half werk. Kwetsbaar zijn is gevaarlijk. Dat heb ik wel geleerd.

Wat geeft je rust en vind je leuk om te doen, vraag ik haar.

Kickboksen, volleyballen en wielrennen. Geen tijd voor gehad, maar ja, inderdaad, dat moet ik weer gaan oppakken!

Wat een mooi en ongelooflijk sterk mens heb ik weer mogen spreken. En wat een prachtige droom heeft ze met ons willen delen.

En er is nieuws!! Want er zijn nieuwe ontwikkelingen. En het is niet wat je denkt. Er komt dus een follow up en die wil je niet missen!

Anna@Maastricht Ik voelde wel dat ik een kind kreeg, maar toen ik 911 belde om me te helpen wilden ze in eerste instantie niet komen omdat ik nog steeds geen dikke buik had en er twee maanden geleden nog niks op de echo te zien was. Al die tijd heeft niemand mij willen geloven en de hulpdienst deed dat ook niet. Ik moest maar gewoon rustig doorademen dan zouden de buikkrampen wel over gaan.. Gelukkig kwamen ze toch nog even langs, want een half uur later werd Ilias geboren.
Anna is een prachtige vrouw en ze heeft een mooi en intens verhaal dat zeker de moeite waard is om hier helemaal te lezen. Mij heeft het enorm geraakt en dat doet het nog steeds. Wat een ontzettend moedig mooi mens!
Akke@Maastricht Een goed leven, is de wereld beter achterlaten dan dat je haar hebt aangetroffen. Dus dat je zoveel om anderen kunt geven als dat je om jezelf geeft. Dat je genoeg eigenwaarde hebt. Dat je een balans hebt tussen zelfwaarde, empathie en compassie. En deze wijze woorden komen uit een pracht meid van amper twintig die ik op plein ’92 tegen het lijf loop. Korte spijkerbroek, panty met gaten en Akke-kakke (want ja dat krijg je dan), door een vriend op haar been geschreven. We gaan naast elkaar onder een boom zitten en Akke begint te vertellen. Lees verder
Renee@Meerssen My whole life is a dream and a surprise at the same time. Good and bad, both can happen to everybody.
Alexander from the States makes video productions for personal development events all over the world. He (and his team) recently made video’s for the Heart Intelligents summit and his hope is that he can keep on doing projects like this in future more often. @Noordwijkerhout
Bep I met in Winchelsea UK. When I asked her about what she’d still love to do in live, she said that she wished to have more free time. To walk in nature en help people that feel lonely.
Monsieur P @ Luik enjoyed having his portrait taken. It was his son who told him it was now time to get back to work again. You never know what this strange photographer is up to, do you? Haha. He just laughed the most wonderful smile and walked across the street.
Eman lives with her three cats and family in Saudi Arabia and works as a pediatric dentist. She loves to make macro photo's and enjoys art. To find balance in life, on a personal and spiritual level is important to her. 'Most women here dream of getting married as soon as possible and have a family. I think that if you wait a while, the right man who respects your freedom will come along.' She was a very inspiring person attending the seminar I was assigned to document. Only if we had more time together... How interesting it would be to talk for a while. But I already feel blessed!
Madame R @ Luik let me make her portrait the year I came back to give them their image. She was so proud.
Jos who lives in Bemelen doesn’t dream about the future in particularly but lives in the moment. It is very important to enjoy live as much as you can right now. Jos maakte de kunstkalenders voor Elsevier en voor hij pensioneerde had hij samen met zijn vrouw een prachtige boerderij, midden tussen de heuvels van het Limburgse land op het oog om later van te genieten. Samen. Helaas liep dat anders en heeft hij het overlijden van zijn dierbare vrouw alleen moeten verwerken in het net opgeknapte en verbouwde pand. Gelukkig heeft het verlies een plaats kunnen geven en dompelt hij zich vol overgave onder in de kunstwereld.
Azmi@Maastricht | Aachen Azmi betekent ‘doorzetten/perseverance’ dus kan het niet anders dan dat we over een tijdje een prachtige documentaireserie gaan zien die ‘Women of color’ gaat heten. Een serie over women empowerment. 'You can also put these headphones on.' Hoorde ik een warme stem naast me zeggen. En ik keek in het prachtige gezicht van een mooie jonge vrouw. Ik was op het docfestivalterrein en keek naar een mooie documentaire over vluchtelingen in gesprek met inwoners en hulpverleners in Griekenland. 'Thanks, I already saw this film but I find it very fascinating', zei ik.  Me too! When I first saw it, it made me cry, zei ze. Dus vroeg ik haar of ze aan mijn SoulStories wilde meedoen. Een vergelijkbaar project. I would LOVE to! Mooi. As an Asian muslim woman I don't feel represented, zegt ze zacht. When I look in all the magazines, there is no one that looks a bit like me.
For Indonesian women it is ingrained in our culture to only see people like you, white women, as an example of what we should look like. The shape of our face is different and therefore not as it should be and the veil makes that even more visible.. the shape of our nose is not like yours either. We just don’t feel beautiful. And it is my dream to change that. I could also wait for someone else to make that change but instead of waiting I like to go for it myself. It is for the first time I see documentaires like these at the Fest and I feel so fortunate to volunteer here. I have talked to directors and had conversations with a lot of inspiring people and it was all very eye-opening. Now I know that it is possible to make my films. I’m going to study documentaire in Cologne to learn everything I need to know. I want to tell stories. In Borneo schreef ze al een boek dat nog niet gepubliceerd is. Lastig onderwerp vertelt ze: een roman over mental illness. Dat is nog redelijk taboe, vooral in Indonesie, maar het is tijd om daar wat aan te doen. And my next book will be a self help book: To love yourself. What do you think? Don’t you agree that loving yourself is the most important thing you can do? Absoluut! Ben heel benieuwd wat we van deze prachtige vrouw gaan horen en zien. Ik kan haast niet wachten!

Yousra@Maastricht

'Zonneschijn na de regen', Yousra doet haar naam eer aan. Haar droom? Ballerina worden en tot drie jaar terug heeft ze daar hard aan gewerkt. Maar toen ze pfeifer kreeg zette dat haar wereld op zijn kop; ze moest de dansacademie verlaten. Als ik nu terugkijk heb ik er eigenlijk helemaal geen verdriet meer om, vertelt ze. Het ellebogenwerk en de competitie tussen dansers daar had ik een hekel aan. Dat paste helemaal niet bij mij. Alsof het zo moest zijn.. Ik studeer nu logopedie en dat is een erg leuke en interessante studie. Je kunt er zoveel kanten mee op. Ik wil graag met neurologische patiënten werken. Mensen die hun normale spraak door een trauma hebben verloren bv. Het leuke is dat je dan in teamverband werkt, samen met de familie oplossingen bespreekt. Dit voelt zo totaal anders dan toen ik mijn ballerina droom najoeg. Daar deed je alles alleen. Ik vind juist het samen delen, met familie zijn en gezelligheid erg belangrijk. Ik kan echt genieten van kleine gebaren. Dat is waar het leven om draait.

Als ik jonge mensen iets zou mogen meegeven, dan is dat dat je je droom moet najagen. Altijd. Wat er ook gebeuren zal. Ik heb verloren maar misschien nog wel veel meer gewonnen want ik heb mezelf leren kennen. En de discipline die je nodig hebt om danser te worden, die neem ik voor altijd met me mee.

Adam@Malaga In darkness you can find inspiration

Dare to take risks, follow the signs, commit to your dreams and the universe has got your back, vertelt Adam enthousiast als ik hem twee jaar na zijn I Can See You-portret weer spreek. You will find that all tiny things start to happen. Adam’s lach spat van het computerscherm.
And that is what I’m living now.

De Adam van het portret studeerde Neuroscience, maar wilde eigenlijk graag filmmaker worden. Zijn familie motiveerde hem echter om een echte carrière te ambiëren, maar op een avond met vrienden en wat experimenten met paddestoelen, ‘wat je in Maastricht gewoon kunt doen’ kwam daar verandering in.

It opened my eyes, and I could see that there is a much bigger world than we know of with so much more potential than the rigid world that science lives in. With formula’s and consciousness you can only get so far. We have this huge potential in our subconscious mind to create our lives and I’m fascinated by that.
The whole experience changed my life. Now I can see that life is a stage. You can go backstage, put your mask down and play your own play.

Hij stopt zijn studie na zijn bachelor’s en reist naar Cuba om een wereldberoemde regisseur Hubert Sauper te assisteren voor zijn film Epicentro. It showed me the potential and impact that cinema can have in the world.
Hij had zijn ding gevonden.
Niet lang daarna gaat hij in Luxemburg in opdracht filmen en storyboards maken. And now I want to make my own film, zegt hij. Although it is difficult making a script. It will be about someone turning deaf and therefor becomes more aware of the world around him. His perception changes and he discovers that there is so much more out there.
I’m convinced that by making poetry, music and cinema you can show that bigger world where you can have a peaceful life and follow your dreams.

So what does living a meaningful life mean to you Adam? vraag ik. Well, I want others to feel the peace in life that I am feeling right now, zegt hij.
In darkness you can find inspiration, you know. All of life is a play and you can make it peaceful. By making poetry and film I hope to be an example of that and change people’s lives.
By showing and by living this simplified and peaceful life yourself you can have the biggest impact I think.

Enthousiast nemen we afscheid. Ik ben razend benieuwd naar wat hij allemaal in de wereld gaat zetten.

So you want to shoot me??? Why?? he asked. I’m not that interesting.. you got to photograph her. She’s a model and I’m just a friend driving her here. @ Madrid, New Mexico
Auwa @ Tamale Ghana works as a gardener in a travelers lodge. I found it difficult to understand his typical Ghana-english but he hopes to get peace of mind in his job.

Naomi@Maastricht | Curaçao

Wat ik mensen altijd vertel is dat je nooit op moet geven als je dingen meemaakt. Er zullen altijd onprettige dingen gebeuren maar je moet gewoon doorgaan. Er is altijd wel iemand die luistert. Het is belangrijk dat je met mensen praat en dat je niet afwacht. De motivatie daarvoor moet je uit jezelf halen!
Mijn droom? Een tourgids maken/organiseren/geven voor studenten zodat ze voor een klein bedrag kunnen reizen. Maar het gaat wel om een andere manier van reizen, want ik wil dat je het land en de mensen echt gaat beleven. Bijzondere dingen, plekken, mensen, andere culturen leren kennen. Dat is waar mijn hart naar uitgaat.
Het bijzonder mooie, liefdevolle maar ook confronterend gesprek met Naomi en Stephany lees het hier

daphnedumoulin soul stories
Abdulah M@ Saudi Arabia from Damascus Syria. I feel very fortunate to have the chance to study medicine in Saudi Arabia he said. I was born here and lived here for the first three years of my life. We moved to Damascus after. My sister still lives in Syria, but we cannot help her out of this terrible war because she is married there and will stay in Damascus with my family. Sometimes and only when possible we have contact by skype. I have two dreams in life: to be a physician, and to become an actor like Tom Cruise and live in the States somewhere.

Paula@Maastricht

Ik heb altijd psycholoog willen worden omdat ik geïnteresseerd ben in waarom mensen de dingen doen die ze doen, maar ik heb nooit mogen studeren.

Mijn ouders zaten op de binnenvaart en ik mocht niet op internaat. Ik denk dat ze bang waren dat ik dan zou weglopen. Dus voer ik met ze mee. 

De ene keer zat ik hier, dan weer daar op school met allemaal kinderen die varende of rondtrekkende ouders hadden. Boeken kreeg je mee en leren en huiswerk deed je op de boot. Soms zat er tussen de lessen door een week, soms een paar dagen, soms maar een dag. Dat was afhankelijk van waar je heen voer. 

Ik heb zelf een hoop psychologieboeken verslonden en toen ik kinderen kreeg kon ik daaruit ook weer hun gedrag begrijpen. Ik vond het erg interessant allemaal.

Uiteindelijk heeft ze die zorgende rol toch een beetje gekregen toen ze in de horeca terecht kwam, vertelt ze. Dan ben je toch een soort moeder voor je personeel. Vooral als je veel met jongeren werkt.

Ik vind het belangrijk als andere mensen gelukkig zijn en mijn grootste angst is dat mensen die ik lief heb eerder dood gaan dan ik. Vooral mijn kinderen.

Waar ik trots op zou moeten zijn, althans dat zeggen anderen, is dat ik het ver gebracht heb in mijn leven. Ik heb hard moeten knokken, slechts een beetje lagere school gehad, een cursus café-bedrijf gedaan en ben nu succesvol zelfstandig ondernemer en over niet al te lange tijd mag ik gaan genieten van mijn vrije tijd. 

Dat vond ik in eerste instantie moeilijk, maar waar ik nu naar uitkijk is toch die rust voelen, niks meer moeten en gewoon genieten van wat op mijn pad komt. Ik hoef niet meer altijd klaar te staan voor mijn bedrijf en of iemand daar iets nodig heeft want daar ben je toch altijd mee bezig.

Waar ik nu van kan genieten zijn onze vakanties, onder de mensen zijn, gezelligheid, terrasje, strand met een mooi boek.

Ik sta nog vol in het leven en wil er ook nog vol van genieten, want als ik dan toch iets zou moeten kiezen waar ik spijt van zou hebben, dan is het dat ik de eerste twee jaar van mijn moederschap niet heb gewerkt. Dan is het leven steeds hetzelfde en wordt je wereldje zo klein.

Nee, laat mij maar reizen en lekker onder de mensen zijn.

Arcadi @ Santa Fe NM ‘Well, what can I tell you… I’m a physicist and at the moment I’m looking for my purpose in life. I’m already travelling for three months to the States to figure it out. But I just don’t know.. ‘
Carlos Little @ highway in New Mexico 2010 is an artist. He loves living in this state and can't live anywhere else. 'I tried. People are so much different here. Here I can drive my van and make these pipes, be who I am. You can never find that anywhere else.'
My tiny book of beautiful people and their dreams. Sanda @ Tamale Ghana
Renee@Maastricht Ik ben heel serieus met mijn studie, ondanks dat ik van mezelf erg wispelturig ben, maar school, die moet je afmaken zodat je goed voor jezelf kunt zorgen. Dat is wat ik jongeren ook zou willen zeggen. Daarnaast kun je gewoon plezier maken, dat kan prima samengaan. Renee studeert logopedie en het is vooral de variatie binnen de studie die het voor haar zo interessant maakt. Lekker met mensen werken, want dat vind ze belangrijk, onder de mensen zijn. Ook in haar vrije tijd is ze graag met vrienden. Terrasje pikken, wijntje drinken, stappen, shoppen, als het maar samen met anderen is. Ik ben wel een beetje bang dat ik na vijf jaar ineens bedenk dat ik toch iets anders wil doen in mijn werk, want dat ken ik wel van mezelf. Steeds iets nieuws willen. Maar als ik mijn studie af heb, heb ik in ieder geval zekerheid, daarna zien we wel weer verder.
Dhr v Leeuwen@Houthem Mijn dochter is ernstig ziek en dat zet je wereld wel op zijn kop. Dus wanneer je vraagt naar mijn droom is dat absoluut dat zij het redt. Voor mijzelf was ik het haast vergeten: ik heb altijd graag een galerie willen hebben.. goh.. daar ga ik het thuis toch nog eens over hebben vanavond..
Melanie@Maastricht Ik houd ontzettend van spraak en taal. Als kind hield ik daar al van. Ik wilde altijd presentatrice worden en later journalistiek studeren of docent Nederlands worden. Het ontstaan van taal en hoe die zich ontwikkelt is wat mij enorm boeit. Daarom ben ik ook logopedie gaan studeren. Ik wil later met kinderen gaan werken want kindjes vind ik hartstikke leuk! Een paar jaar geleden stond ik nog heel anders in het leven. Ik hield wel echt van feesten-beesten als puber. Ik had totaal geen zin om te leren en dat deed ik dus ook niet. Dat had natuurlijk gevolgen, want ik ging van het vwo via het vmbo naar het mbo.. Mijn ouders deden er alles aan, mobiel afpakken bv maar dat had geen enkele zin, ik wilde er gewoon tegenin gaan. Tja, op het mbo merkte ik gelukkig wel dat ik daar in ieder geval niet paste en ik heb toen gezien dat je het toch vooral allemaal zelf moet doen en dat je er toch iets van moet maken. Nu ben ik echt heel serieus met mijn studie. Logopedie is echt mijn passie kun je wel zeggen. En dat losbandige heb ik nog steeds wel in me zitten; op stap gaan en lekker gek doen moet je er gewoon naast kunnen doen!
Elfriede@Maastricht aus Aachen
Sultan @ Saudi Arabia wants to be a pioneer in public health and likes to work as a community physician in Alqassim. Never rush into mariage, if you wait a little bit, you’ll find your soulmate.
Madame et Monsieur R @ Luik I saw this special couple sitting in a van full of clothing to sell. And after a little talk they let me make their picture that I gave them framed some time later. You’re an angel she said with tears in her eyes. It made me aware again how easy it is to touch someone’s soul. And mine at the same time.
Monsieur R @ Luik about a year later. He's wearing glasses now and he told me he was going through some hard times. His health was troublesome but they were still driving the van, trying to manage to be there every week. 'We have no choice..'
Scheveningen Haven. Vier mannen, zitten er achter het grote raam van een piepklein hokje op een verder verlaten terrein.  Ze kijken uit over de zee. En naar wat er langsloopt. Er wordt gezwaaid en ik zwaai terug. Hebbes, denk ik. Verhalen, daar ben ik naar op zoek. ‘Je mag wel binnen komen hoor. Jij wel’, en er wordt gelachen. Ik scan snel de sfeer. Het is krap. Een houten bank tegen de muur, aan het eind daarvan zit een stille oudere man met een bakje koffie. Onder het raam vanwaar ik zichtbaar ben voor de omgeving staat nog een houten bank en in het midden van dat alles een tafel met lege bierblikjes. Meer kan dr niet in. Foto’s van schepen hangen aan de muur en aan een ouderwets vliegenvangrolletje dat als een bruine spiraal naar beneden hangt kleven vliegen. Het hele verhaal vind je hier!
Christina was a model I met in Madrid NM during a workshop with Paul Ellege back in 2010. We had the most wonderful time and deep connection together while working on photography and emotions. It made me realize how I LOVE working this way. Because what we experienced by going deep is beyond words. You can experience it yourself in Come Alive Project | Shadow.
TEDx Bukayriyah @ Qassim (the most conservative area of the kingdom), organized by a woman with the most incredible eyes named Star (translated from Arabic). The theme was 'Dare to dream' and that is exactly what she does: her dream is to speak at big TED events all over the world. She will, no doubt about that. Unfortunately we arrived at the hotel late, so the event was over, everybody was already leaving and I really missed talking a bit more with her. What she would speak about for example, but it was wonderful to meet and to participate in her project 'dear FutureMe'.
Patrick@Scheveningen haven. I love to travel and see the world. Been to places all over to work as a fisherman. Loved Africa a lot. The people are just wonderful over there. Fishing is working in seasons so I work in funeral services as well. All things dead. They call us the garbage men of the universe. Did you know that? If you ask what I would love to do in life, it is definately to travel.
Charlotte @Rye GB would love to become a fashion designer.
@Luik. I made the tattoos myself. 'Moi' and she pointed at her heart. That is how we do it, she told me in a language I did not understand. But sign language is universal and so was her smile. Where she came from I could not figure out.

Many of you have had life-changing experiences. And since you learned many valuable lessons from them, you want to share your message with others. Because when we share our stories and our truths, we give others permission to share theirs as well. In that there is healing, and in that there is safety. We have an immense potential to create a world in which others feel safe and seen. Our truth can have the power to heal us and others along their own process. And in that we have the potential to make a safe space for our future generations as well.  Marianne Williamson

TED Brene Brown. About telling your story and being vulnerable, the birthplace of creativity, innovation and change

Ontvang exclusief nieuws
Inschrijven